Gülşen’in Annelik Yaklaşımı

Anne olacağımı öğrendiğimde hem çok heyecanlanmış, hem de çok korkmuştum, anne olmaya hazır mıydım? Beni neler bekliyordu? Yaşadığım hayatım aynı mı kalacaktı?o gezmeler, sinemalar, yemekler,gece gezmeleri, arkadaş buluşmaları bitmiş miydi? Ben bu değişikliğe ve yeniliğe hazır mıydım? Tüm bunlar sürekli zihnimde dolaşıyor bense bir ağlayıp bir gülüyordum. Dalgalı ruh halim uzunca süre devam etti taa ki kızımın tekmelerini hissedinceye kadar. Allahım o tekmeler ne tatlı ne güzeldi! bana anne olduğumu, artık yalnız olmadığımı hatırlatıyordu. Kendimi daha güçlü hissediyordum yürüyüşüm bile değişmişti 🙂
Ancak endişelerim de vardı, ilk olarak kızım sağlıklı doğacak mıydı? Sağlıklı olsun diye hep dua eder,pozitif düşünür tabiki sağlıklı doğacak diye de kendime telkinlerde bulunurdum. Ayrıca, kızımı nasıl yetiştirecektim, onu nasıl bir birey haline getirecektim, onu dünyanın tüm kötülüklerinden nasıl koruyacaktım? Bu sorular da sürekli kafamda dönüp dolaşıyordu. Ama kendi kendime Ona her zaman güveneceğimi, ayaklarının yere sağlam basmasını öğreteceğimi çünkü onun her kararında yanında olduğumu, onunla iyi bir arkadaş olacağımı söyleyeceğimi düşünüyordum.

Kızım 4 gün sonra 1 yaşında olacak ve önümüzde uzunca bir zaman var, hem hayatı yaşamak hem de birbirimizi tanımak için. O yüzden yukarıda söylediklerim zamanla olacak şeyler, henüz birşeyler söylemek için çok erken. Ama inanıyorum ki, kızım iyi bir evlat iyi bir arkadaş olacak bana. Yurtiçi/dışı tatillere gideceğiz ( hala gezme derdindeyim 🙂 ) ve hayatı doyasıya yaşayacağız, beni her zaman güldürecek ve ona sarıldığımda tüm olumsuzluklar silinecek.
Onun için ve diğer bebekler/çocuklar için ilk duam Allah onları iyi her zaman iyi insanlarla karşılaştırsın.

Ayrıca, söylemek istediğim başka şeyler de var; Kızım doğduktan sonra sürekli olarak etraftan, konu komşu akrabadan; emzirme, alt değiştirme, ek gıda, sürekli bebeği görme talepleri ve şuan aklıma gelmeyen ceviz kabuğunu doldurmayacak nitelikte ama bir lohusa için hayati öneme sahip şeylerle ilgili tavsiyeler aldım. Şuan bunu tavsiye olarak sayıyorum ama inanın o dönemde bunları hayatıma karışma olarak algılıyordum. Kim ne derse desin ben kızımı istediğim şekilde emzirdim, giydirdim ve istediğim zaman ek gıdaya geçtim tabiki kızım da bu konuda beni eğitti ve yönlendirdi ama ben etrafı değil kendi hislerimi, annelik içgüdülerimi dinledim. Olumlu tecrübeleri ilk sıraya aldım ve kendim de uyguladım ama olumsuzları sadece kulağıma küpe yaptım.

Şuanda nerde bir anne görsem sadece tatlı dille tavsiyelerde bulunurum daha tecrübeli olduğum için ama mutlaka ses tonuma ve söyleyiş tarzıma dikkat ederim, onu kırmam ve kararı ona bırakırım 🙂
Bence siz de böyle yapın, çünkü bir kadın için önce hamilelik, vücudunun değişimi, hormonal dalgalanmalar sonrasında doğum ve yeni bir hayata başlama oldukça yorucu ve bir o kadar da tatlı telaşlarla dolu oluyor. Bırakın yeni anne yeni hayatının tadını çıkarsın, evladına sarılsın, koklasın ve ona azıcık doysun. Bu konuda herkesin azıcık da olsa empati yapmasını rica ediyorum.

Şimdilik benden bu kadar! gece mesaim başladı görüşmek üzere herkesi öpüyor, kucaklıyorum, sevgiler,
Gülşen 🙂

28 Nisan kımızın doğum tarihi 🙂